Patiëntervaringen Hand en Pols Expertisecentrum

Met meer dan 2.800 hand- en polsoperaties per jaar en door de integrale en multidisciplinaire aanpak van zorg van hand- en polspatiënten profileert het Maasstad Ziekenhuis zich in Nederland als expertisecentrum op het gebied van hand- en polsaandoeningen. Graag laten wij patiënten zelf vertellen hoe zij de behandeling, de specialisten en het ziekenhuis ervaren. Hieronder kunt u de verhalen lezen van patiënten die ervaring hebben met het Hand en Pols Expertisecentrum

Mevrouw Teerds-Vink Onzekerheid en onduidelijkheid, die gevoelens overvielen mevrouw Teerds nadat zij de eerste diagnose van de arts kreeg bij wie ze destijds onder behandeling was. ‘Na een vervelende val in de sneeuw had ik ongelooflijk veel pijn. Een polsbreuk was het gevolg en mijn hand en pols werden direct in het gips gezet. Nadat het gips na verloop van tijd werd verwijderd had ik nog steeds pijn. Van mijn toenmalige arts kreeg ik geen duidelijkheid over de aard van de klachten en het mogelijke herstel, het was zelfs onzeker of ik ooit mijn hand weer helemaal zou kunnen gebruiken. Vervolgens heb ik bij een arts in een ander ziekenhuis een afspraak gemaakt voor een second opinion. Hij verwees mij echter gelijk door naar dokter Jaquet in het Hand en Pols Expertisecentrum.’ Mevrouw Teerds-Vink Onzekerheid en onduidelijkheid, die gevoelens overvielen mevrouw Teerds nadat zij de eerste diagnose van de arts kreeg bij wie ze destijds onder behandeling was. ‘Na een vervelende val in de sneeuw had ik ongelooflijk veel pijn. Een polsbreuk was het gevolg en mijn hand en pols werden direct in het gips gezet. Nadat het gips na verloop van tijd werd verwijderd had ik nog steeds pijn. Van mijn toenmalige arts kreeg ik geen duidelijkheid over de aard van de klachten en het mogelijke herstel, het was zelfs onzeker of ik ooit mijn hand weer helemaal zou kunnen gebruiken. Vervolgens heb ik bij een arts in een ander ziekenhuis een afspraak gemaakt voor een second opinion. Hij verwees mij echter gelijk door naar dokter Jaquet in het Hand en Pols Expertisecentrum.’

"Eindelijk zekerheid dankzij Hand en Pols Expertisecentrum"

‘Wat een opluchting om op het spreekuur van dokter Jaquet te zijn’, vertelt mevrouw Teerds. ‘De dokter was open en doortastend, duidelijk een specialist op zijn vakgebied. Mijn onzekerheid was direct weg. Wat heerlijk om te weten dat mijn mindere functie van mijn hand wel degelijk te herstellen zou zijn. Ik moest daarvoor wel geopereerd worden.’ Ik kon mijn duim niet meer strekken. ‘Om mevrouw Teerds te kunnen helpen, hebben we een van de twee pezen die loopt naar de wijsvinger gebruikt om de pees naar de duim te maken. De pees die meehielp met het strekken van de wijsvinger zorgt er nu voor dat de duim weer gestrekt kan worden. Dit heet een EIP naar EPL peestranspositie’, vertelt dokter Jaquet.

‘De operatie vond ik best spannend maar alles is heel goed verlopen’, vertelt mevrouw Teerds verder. ‘Ik werd prettig opgevangen door de medewerkers van het Hand en Pols Expertisecentrum en ook mijn man, die mij begeleidde, werd niet vergeten. Na de operatie kon ik de pijn goed onderdrukken met pijnstillers en een week later mocht het geplaatste gips er weer af. In het begin wilde ik te veel, maar dankzij goede begeleiding van de handtherapeut is het herstel goed verlopen.’

Zelfstandigheid weer terug
‘Alles bij elkaar was het een lang en intensief traject, maar gelukkig heb ik mijn zelfstandigheid weer terug. Autorijden, schrijven, snijden en knippen gaan weer als vanouds. Ik ben enorm blij dat ik dit allemaal weer kan. Ik ben weer een gezond en daardoor gelukkig mens geworden’, besluit een tevreden mevrouw Teerds.

Mevrouw Assenberg Tintelingen in de hand speelden mevrouw Assenberg (65 jaar) al langere tijd parten. Heel vervelend, weet ze nog goed. ‘’s Nachts lag ik wakker en overdag werd ik beperkt bij mijn dagelijkse werkzaamheden. Het gebeurde zelfs dat ik plotseling spullen uit mijn handen liet vallen doordat ik geen kracht meer had in mijn hand. Zo verloor ik op vakantie bijna een keer mijn portemonnee en breien ging me slecht af’. Tijd om contact op te nemen met haar huisarts in Ridderkerk, die haar direct doorverwees naar het Hand en Pols Expertisecentrum van het Maasstad Ziekenhuis. Ze kon gelijk terecht op het spreekuur van dr. Kaal, de neuroloog. Na het onderzoek werd direct een EMG (stroomonderzoek) gemaakt. Dezelfde dag kon ik terecht bij de plastisch chirurg, voor een intake gesprek voor een operatie. ‘De dokters kwamen ervaren op mij over en dat stelde mij meteen gerust. Er werd mij direct verteld dat het om een Carpaal Tunnel Syndroom ging.’ Mevrouw Assenberg Tintelingen in de hand speelden mevrouw Assenberg (65 jaar) al langere tijd parten. Heel vervelend, weet ze nog goed. ‘’s Nachts lag ik wakker en overdag werd ik beperkt bij mijn dagelijkse werkzaamheden. Het gebeurde zelfs dat ik plotseling spullen uit mijn handen liet vallen doordat ik geen kracht meer had in mijn hand. Zo verloor ik op vakantie bijna een keer mijn portemonnee en breien ging me slecht af’. Tijd om contact op te nemen met haar huisarts in Ridderkerk, die haar direct doorverwees naar het Hand en Pols Expertisecentrum van het Maasstad Ziekenhuis. Ze kon gelijk terecht op het spreekuur van dr. Kaal, de neuroloog. Na het onderzoek werd direct een EMG (stroomonderzoek) gemaakt. Dezelfde dag kon ik terecht bij de plastisch chirurg, voor een intake gesprek voor een operatie. ‘De dokters kwamen ervaren op mij over en dat stelde mij meteen gerust. Er werd mij direct verteld dat het om een Carpaal Tunnel Syndroom ging.’

"Tintelende hand gelukkig verleden tijd"

‘Bij een carpaal tunnel syndroom (CTS) is een van de grote armzenuwen (de nervus medianus) bekneld. Deze beknelling vindt plaats ter hoogte van de pols. Om de klachten van mevrouw Assenberg te verhelpen, heb ik haar geopereerd. Tijdens de operatie hebben we het dak van de carpale tunnel in de lengte doorgesneden zodat de zenuw meer ruimte krijgt’, legt de dokter uit. Mevrouw Assenberg vervolgt, ‘ik koos voor een lokale verdoving waarbij alleen mijn hand verdoofd werd. Op deze wijze kon ik de operatie goed meemaken, ik ben namelijk best nieuwsgierig’, lacht ze. ‘Na de operatie kon ik even rustig bijkomen van alle spanningen en ging ik met drukverband en een mitella weer richting huis. Dankzij de pijnstillers kon ik de napijn goed onder controle houden. Ik was best zenuwachtig voor de operatie maar achteraf gezien is het me zo meegevallen, alles liep in feite gesmeerd.’

Voorspoedig herstel

‘Na tien dagen mochten de hechtingen er uit. De eerste tijd mocht ik niet wringen en geen zware spullen tillen. En ach, ik werd vanzelf teruggefloten door pijn in mijn hand als ik te hard van stapel liep.’ Nu, na twee maanden, voel ik duidelijk een verschil. De tintelingen en pijn zijn helemaal verdwenen, straalt een gelukkige mevrouw Assenberg. In december ga ik zelfs opnieuw naar het Hand en Pols Expertisecentrum om ook mijn rechterhand te laten opereren. Daar heb ik ook last van het Carpaal Tunnel Syndroom. Gelukkig weet ik na mijn eerste ervaring dat ik in ervaren handen ben’, aldus deze tevreden patiënte.

Mevrouw Lambilion Een kromme pink zorgde al geruime tijd voor ongemak. Eigenlijk begon deze klacht al zo’n vijf à zes jaar geleden, vertelt Mevrouw Lambillion (56 jaar). ‘De klachten zitten in de familie, zowel mijn moeder als opa hadden last van hun vingers, waardoor ik er in eerste instantie niet veel aandacht aan schonk. Totdat ik pijn kreeg in mijn pink en deze bijna niet meer kon buigen. Op dat moment nam ik contact op met mijn huisarts die me verwees naar een ziekenhuis bij mij in de buurt. De arts daar gaf me te kennen de pink operatief recht te kunnen zetten maar dat ik de functionaliteit van de pink blijvend zou verliezen. Daar was ik behoorlijk teleurgesteld over. Mijn collega hoorde destijds van mijn klachten en de diagnose en adviseerde me contact op te nemen voor een second opinion met dokter Jaquet, een zeer ervaren hand- en polschirurg uit het Maasstad Ziekenhuis. Nu woon ik daar niet direct in de buurt, maar de deskundigheid van dokter Jaquet haalde mij over om toch een afspraak te maken. En mijn collega heeft niets teveel gezegd.’ Mevrouw Lambilion Een kromme pink zorgde al geruime tijd voor ongemak. Eigenlijk begon deze klacht al zo’n vijf à zes jaar geleden, vertelt Mevrouw Lambillion (56 jaar). ‘De klachten zitten in de familie, zowel mijn moeder als opa hadden last van hun vingers, waardoor ik er in eerste instantie niet veel aandacht aan schonk. Totdat ik pijn kreeg in mijn pink en deze bijna niet meer kon buigen. Op dat moment nam ik contact op met mijn huisarts die me verwees naar een ziekenhuis bij mij in de buurt. De arts daar gaf me te kennen de pink operatief recht te kunnen zetten maar dat ik de functionaliteit van de pink blijvend zou verliezen. Daar was ik behoorlijk teleurgesteld over. Mijn collega hoorde destijds van mijn klachten en de diagnose en adviseerde me contact op te nemen voor een second opinion met dokter Jaquet, een zeer ervaren hand- en polschirurg uit het Maasstad Ziekenhuis. Nu woon ik daar niet direct in de buurt, maar de deskundigheid van dokter Jaquet haalde mij over om toch een afspraak te maken. En mijn collega heeft niets teveel gezegd.’

‘Ik voel me thuis bij het Hand en Pols Expertisecentrum’

Direct duidelijkheid

‘Al tijdens het eerste consult had ik duidelijkheid. Dokter Jaquet liet mij weten dat ik de ziekte van Dupuytren heb. En dat mijn pink met een operatie weer zou herstellen. Achteraf vielen alle puzzelstukjes op zijn plaats’, vertelt een opgeluchte mevrouw Lambillion.
‘De ziekte van Dupuytren is een bindweefselaandoening waarbij er in de handpalm knobbels ontstaan. Meestal groeien de knobbels uit tot strengen, waardoor de pink en ringvinger niet goed meer gestrekt kunnen worden. In principe doen de knobbels geen pijn. Bij mevrouw Lambillion hebben we de bindweefselstrengen operatief verwijderd en het gewricht losgemaakt’, legt dokter Jaquet uit.

‘Vaste’ handtherapeut

‘Na de operatie heb ik ongeveer 14 dagen gips gehad en dit viel me toch tegen. Ik kan gewoon niet zonder mijn rechterhand, vooral douchen was een hele uitdaging’, verklaart mevrouw Lambillion. ‘Ik ga drie keer per week naar de handtherapie, dat is veel inderdaad maar ik vind het geen probleem. Ik voel me daar helemaal thuis, bijna mijn tweede thuis’, lacht ze. ‘In het begin was de revalidatie pijnlijk maar ik krijg heel goede begeleiding van mijn vaste handtherapeut Jacolien. Zij heeft veel kennis van zaken en legt goed uit wat er met mijn hand aan de hand is. Daardoor maak ik me veel minder zorgen en blijf ik goed op de hoogte van mijn herstel. Dit waardeer ik enorm. Ze zijn gewoon realistisch, maken het niet mooier dan het is. Uiteraard oefen ik thuis zelf ook behoorlijk veel om de functionaliteit weer terug te krijgen.’

Mevrouw Lambillion werkt als arbocoördinator in het Delta Pyschiatrisch Centrum, een drukke baan waarbij zij ook veel handelingen achter de computer verricht. Inmiddels kan zij haar rechterhand alweer voor 80% gebruiken. Als laatste tip wil ze nog aan iedereen meegeven: wacht niet te lang met naar de dokter gaan als de klachten verergeren. ‘Wees er snel bij, zodat er snel gewerkt kan worden aan een goed herstel’, besluit ze.

Mevrouw Hokke Eenvoudige huishoudelijke klussen, autorijden en het simpel dichtdraaien van een deksel gingen mevrouw Hokke een half jaar geleden slecht af. ‘Ik had pijn in mijn rechterhand en geen kracht in mijn duim’, omschrijft mevrouw Hokke (63 jaar) haar klachten. Zij had ruim vijf jaar geleden aan haar linkerhand al dezelfde symptomen gehad en besloot daarom gauw een afspraak te maken met haar huisarts, die haar direct verwees naar het Hand en Pols Expertisecentrum in Rotterdam. ‘Dit was wel een stukje rijden’, vervolgt mevrouw Hokke uit Goeree Overflakkee ‘maar ik wilde toch echt geholpen worden door een gespecialiseerde hand- en polsarts. Gelukkig kon ik snel terecht op het poli-spreekuur van de handchirurg’, vertelt mevrouw Hokke. Mevrouw Hokke Eenvoudige huishoudelijke klussen, autorijden en het simpel dichtdraaien van een deksel gingen mevrouw Hokke een half jaar geleden slecht af. ‘Ik had pijn in mijn rechterhand en geen kracht in mijn duim’, omschrijft mevrouw Hokke (63 jaar) haar klachten. Zij had ruim vijf jaar geleden aan haar linkerhand al dezelfde symptomen gehad en besloot daarom gauw een afspraak te maken met haar huisarts, die haar direct verwees naar het Hand en Pols Expertisecentrum in Rotterdam. ‘Dit was wel een stukje rijden’, vervolgt mevrouw Hokke uit Goeree Overflakkee ‘maar ik wilde toch echt geholpen worden door een gespecialiseerde hand- en polsarts. Gelukkig kon ik snel terecht op het poli-spreekuur van de handchirurg’, vertelt mevrouw Hokke.

Eindelijk weer pijnvrij..

Operatie van 30 minuten

‘Uiteindelijk bleek ik last te hebben van een duimbasisslijtage. Vandaar de constante zeurende pijn en krachtsverlies in mijn hand. De dokter zou mij opereren en het versleten gewricht verwijderen en de duim verstevigen (Trapezium excisie met duimversteviging). Binnen vier weken kon ik al geholpen worden. Uiteraard was ik wel een beetje nerveus voor de operatie, die in dagbehandeling onder lokale verdoving plaats zou vinden.
Tijdens de operatie werd ik bijzonder gerustgesteld. De dokter vertelde in grote lijnen waar hij mee bezig was. Ik heb zelfs nog even meegekeken’, zegt mevrouw Hokke trots. ‘Na 30 minuten was de operatie alweer voorbij en kon ik rustig bijkomen. Na wat te hebben gegeten mocht ik na 2 uur terug naar huis. Eigenlijk is de hele operatie op rolletjes verlopen. Wel had ik daarna last van pijn, het blijft natuurlijk toch een operatie. Gelukkig kon ik de pijn goed onderdrukken met pijnstillers. De volgende dag werd ik gebeld door de doktersassistente, die vroeg hoe het met me ging en zij adviseerde me ook om gewoon tabletten in te nemen om de pijn te onderdrukken. Heel geruststellend om nog even mijn vragen en ervaring te bespreken met een medewerker van het handenteam.’

Snel herstel dankzij handtherapie

‘De eerstvolgende controle bij de dokter verliep uitstekend, op al mijn vragen kreeg ik direct een duidelijk en helder antwoord. Het viel mij op dat ik helemaal niet hoefde te wachten, alles verliep volgens afspraak. Mijn gips mocht er vanaf en mijn brace werd wat losser gemaakt. Ik bracht toen al twee keer per week een bezoek aan ergotherapeut/handtherapeut mevrouw Boereboom. Zij liet mij diverse oefeningen doen voor een spoedig herstel. Door de handtherapie is mijn herstel vele malen vlotter verlopen. Zo’n vijf jaar geleden ben ik namelijk geopereerd aan mijn linkerhand in het ziekenhuis bij mij in de buurt en destijds kreeg ik geen handtherapie. Daarom merk ik nu goed het verschil. Deze keer kon ik na de operatie direct gaan werken aan mijn herstel. Knijpen in balletjes klei, spelen met knikkers en een injectiespuitje vullen, het hoort er allemaal bij. Mijn kleinkinderen zeiden weleens gekscherend dat ik op een kleuter leek tijdens het uitvoeren van al deze oefeningen’, lacht ze. ‘Ruim drie maanden lang ben ik twee keer per week op en neer gereden naar het Hand en Pols Expertisecentrum voor mijn revalidatie. Een eindje rijden en een belasting voor mijn familie en kennissen die mij om beurten brachten, maar ik ben heel trots op het resultaat. Elke dag gaat het beter en kan ik meer.’
Mevrouw Hokke is een fervent knutselaar. Zo maakt zij graag beelden, kaartenbakken en ook de schaar gebruikt zij om mooie kunstwerken te knippen. Trots vertelt zij dat haar hand weer aan de betere hand is. ‘Tuurlijk ga ik weleens over de schreef door mijn hand een beetje te overbelasten’, lacht ze, ‘maar het gaat gewoon hartstikke goed’, aldus deze gelukkige patiënte .

Mevrouw Ketelaars Dankzij een ongelijke stoeptegel kwam mevrouw Ketelaars ongelukkig ten val. ‘Met verschrikkelijke pijn in mijn pols werd ik naar de eerste hulp van het Maasstad Ziekenhuis gebracht, waar de artsen enkele scheurtjes in het bot constateerden. Mijn pols werd in het gips gedaan.’, vertelt mevrouw Ketelaars. Mevrouw Ketelaars Dankzij een ongelijke stoeptegel kwam mevrouw Ketelaars ongelukkig ten val. ‘Met verschrikkelijke pijn in mijn pols werd ik naar de eerste hulp van het Maasstad Ziekenhuis gebracht, waar de artsen enkele scheurtjes in het bot constateerden. Mijn pols werd in het gips gedaan.’, vertelt mevrouw Ketelaars.

"Losse stoeptegel zorgt voor pijnlijke pols"

Ze bleef flinke pijn houden, reden voor de hand en polschirurg van het Hand en Pols Expertisecentrum, om verder te gaan zoeken. Via een kijkoperatie in de pols (polsscopie) werd duidelijk dat er een langer bestaand bandletsel (SL letsel) bestond die slijtage in de pols had veroorzaakt (SLAC). Het voorstel was haar te opereren; een Proximale Rij Carpectomie. ‘Bij een ‘Proximale Rij Carpectomie’ (PRC) wordt de onderste rij handwortelbeenderen verwijderd. De pols zakt iets in en scharniert dan nog op één niveau met goed kraakbeen in plaats van op twee niveaus waarvan één met slecht kraakbeen. Vaak geeft deze operatie een aanzienlijke pijnvermindering’, zo ook bij mevrouw Ketelaars’, vertelt de dokter.

‘De operatie is goed verlopen, eigenlijk verliep alles in het Hand en Pols Expertisecentrum voorspoedig’, vertelt mevrouw Ketelaars opgelucht. ‘Ik hoefde nergens te wachten en alle medewerkers waren zeer vriendelijk. Ik werd steeds weer gerustgesteld, heel erg fijn. Toen ik geopereerd werd had ik naast de lokale verdoving van de arm om een roesje gevraagd. Ik wilde het allemaal niet bewust meemaken op de OK. Na de operatie mocht ik weer redelijk snel met mijn man mee naar huis. De pijn kon ik daarna met de pijnstillers gelukkig goed onderdrukken.’

Oefenen, oefenen, oefenen

‘Pas op het moment dat je zelf iets aan je handen mankeert, merk je hoe vaak je ze gebruikt. Heel storend wanneer je simpele huishoudelijke klussen zoals aardappelen schillen en pannen afgieten niet meer kunt doen. Ik was dan ook bijzonder gedreven tijdens de oefeningen bij handtherapeut Verplanke om aan mijn herstel te werken. Ongeveer 2,5 maand lang ging ik 1x per week naar het Hand en Pols Expertisecentrum. Net als met sporten, is het belangrijk heel veel te oefenen. Steeds maar weer de oefeningen herhalen heeft er mede voor gezorgd dat ik de kracht in mijn hand terug heb. Nu pak ik zo weer een vouwfiets of een krat bier op’, lacht een trotse mevrouw Ketelaars.

Mevrouw van der Kroft Al jaren geleden kreeg Wil van der Kroft (79 jaar) last van gewrichtsklachten in rug en handen. Zij moest noodgedwongen veel leuke bezigheden opgeven, zelfs de favoriete backpack-reizen kon zij niet langer volhouden. Na uitvoerig onderzoek bleek het om reuma te gaan. Zij is al geruime tijd onder behandeling bij reumatoloog Han in het Maasstad Ziekenhuis. ‘Gewrichtspijnen zijn mij dus helaas niet vreemd’, vertelt ze. ‘Ik heb geleerd om daar redelijk mee om te gaan maar na een aanhoudende ‘helse’ pijn in mijn rechterhand het afgelopen jaar verwees dokter Han mij onlangs toch naar zijn collega’s van het Hand en Pols Expertisecentrum.’ Mevrouw van der Kroft Al jaren geleden kreeg Wil van der Kroft (79 jaar) last van gewrichtsklachten in rug en handen. Zij moest noodgedwongen veel leuke bezigheden opgeven, zelfs de favoriete backpack-reizen kon zij niet langer volhouden. Na uitvoerig onderzoek bleek het om reuma te gaan. Zij is al geruime tijd onder behandeling bij reumatoloog Han in het Maasstad Ziekenhuis. ‘Gewrichtspijnen zijn mij dus helaas niet vreemd’, vertelt ze. ‘Ik heb geleerd om daar redelijk mee om te gaan maar na een aanhoudende ‘helse’ pijn in mijn rechterhand het afgelopen jaar verwees dokter Han mij onlangs toch naar zijn collega’s van het Hand en Pols Expertisecentrum.’

"Pijnvrij dankzij handenteam"

Persoonlijke aandacht

‘In het Hand en Pols Expertisecentrum maakte ik kennis met het multidisciplinair handenteam, een team van gekwalificeerde artsen, die ieder voor zich vanuit hun eigen vakgebied mijn klachten bekeken. Zij adviseerden mij het 'verwoeste' gewricht te laten vervangen door een gewrichtsprothese waardoor mijn pijnklachten aanzienlijk zouden verminderen en de functionaliteit ervan zou worden verbeterd.’ Ervaren hand- en polschirurg Jaquet legde mij duidelijk en geduldig uit wat er tijdens zo’n operatie zou gebeuren en beantwoordde uitvoerig al mijn vragen. En juni dit jaar was het dan zover. Heel bewust koos ik voor regionale anesthesie waarbij uitsluitend de arm wordt verdoofd. Zo kon ik alles prima volgen tijdens de operatie. ‘Maar ook aan persoonlijke aandacht geen gebrek’, lacht ze. ‘Er werd uitstekend voor mij gezorgd. Op zo’n OK is het meestal erg koud, maar de OK-assistent zorgde meteen voor een warme deken toen ik daarom vroeg en toen ik zei dat ik heel comfortabel zou liggen als mijn benen iets hoger werden gelegd, werd ook dit direct verzorgd. Heel prettig. Ik waardeer deze persoonlijke aandacht enorm. Na de operatie had ik vrijwel geen pijn meer in mijn hand. Eigenlijk heb ik daar helemaal geen pijn meer gehad sinds die tijd. Zelfs de voorgeschreven pijnstillers heb ik niet gebruikt’, zegt ze tevreden.

Snel herstel

‘Na de operatie probeerde ik thuis weer snel de draad op te pakken, zeker ook omdat mijn man veel hulp nodig heeft. In eerste instantie had ik gips om mijn hand/pols en later werd er een brace geplaatst. Ergotherapeut Verheijden en handtherapeut Wolf hebben de na zo’n operatie belangrijke therapie verzorgd. En omdat ik thuis al zoveel deed, vielen de oefeningen allemaal best mee,’ lacht mevrouw Van der Kroft.
‘Ik heb absoluut baat gehad bij zowel de operatie als de revalidatie. De pijn aan mijn hand is helemaal over. En weet je?... Volgende week mag ik weer lekker golfen.’

Mevrouw Roelofs Mevrouw Roelofs werkt als secretaresse in de zorg. Ze had al jaren last van een zeurend gevoel in haar duim. De klachten verergerden, ze kreeg flinke pijnscheuten waarvan de tranen haar in de ogen schoten als ze afdroogde of een keukendoekje uit wilde wringen. ‘Al gauw zat ik op het spreekuur bij de dokter, maar de oorzaak was moeilijk te vinden. Het leek dat ik met de pijn moest leren leven’, vertelt mevrouw Roelofs. ‘Noodgedwongen ging ik op zoek naar een echte specialist op dit vakgebied en via een collega hoorde ik van hand- en polschirurg Jaquet. Gelukkig kon ik snel op zijn spreekuur terecht.’ Mevrouw Roelofs Mevrouw Roelofs werkt als secretaresse in de zorg. Ze had al jaren last van een zeurend gevoel in haar duim. De klachten verergerden, ze kreeg flinke pijnscheuten waarvan de tranen haar in de ogen schoten als ze afdroogde of een keukendoekje uit wilde wringen. ‘Al gauw zat ik op het spreekuur bij de dokter, maar de oorzaak was moeilijk te vinden. Het leek dat ik met de pijn moest leren leven’, vertelt mevrouw Roelofs. ‘Noodgedwongen ging ik op zoek naar een echte specialist op dit vakgebied en via een collega hoorde ik van hand- en polschirurg Jaquet. Gelukkig kon ik snel op zijn spreekuur terecht.’

Mevrouw Roelofs moest met de pijn leren leven…

Vlot en professioneel

‘Uit de uitslag van een CT scan bleek ik een afwijking te hebben in het duimbasisgewricht. Dokter Jaquet heeft het versleten duimbasis gewricht (trapeziumbot) verwijderd. Een deel van een pees uit mijn onderarm is gebruikt om de duim weer te verstevigen. De operatie heeft ongeveer 45 minuten geduurd en met mijn duim/hand in het gips verliet ik het ziekenhuis. Het ging allemaal vlot en professioneel, duidelijk een geoliede machine dat Hand en Pols Expertisecentrum.’

Weer pijnvrij

‘Na 10 dagen mocht het gips eraf en kreeg ik spalken om mijn hand tot aan mijn elleboog. Voor mij werd zelfs een speciale hard plastic brace gemaakt, bijzonder prettig en stevig materiaal. De handtherapie was altijd erg gezellig’, lacht ze. ‘De handtherapeut leefde erg met mij mee en gaf me goede tips en adviezen hoe mijn hand te gebruiken. Na de intensieve therapie gaat het na een half jaar bijzonder goed. Ben enorm gelukkig dat de pijn in mijn rechterhand is verdwenen. Wat heerlijk dat ik weer volop taarten kan bakken, een van mijn favoriete bezigheden’, besluit een gelukkige mevrouw Roelofs.