Bijvoorbeeld glas- of snijverwondingen aan de binnenzijde van de hand, pols of vingers kunnen schade veroorzaken aan de buigpezen en de omliggende zenuwen en bloedvaten.

Afhankelijk van het type buigpeesletsel kunnen een of meer vingers nog maar gedeeltelijk of helemaal niet meer gebogen worden.

Letsel van de buigpezen kan ´gesloten´ of ´open´ zijn.

• ‘Open’ houdt in dat er een wond aan de buitenzijde wordt gezien.
• ‘Gesloten’ houdt in dat er aan de buitenzijde niets te zien is. De huid is gesloten. Gesloten letsel van de buigpezen is zeldzaam. De jersey finger is een voorbeeld van gesloten letsel.

De vingers in de hand hebben allen 2 buigpezen; een diepe (lichtgrijs) en een oppervlakkige (donkergrijs). Letsel hiervan moet goed onderzocht en behandeld worden. Afhankelijk van het niveau van het letsel wordt er een behandeling met bijpassende nabehandeling gekozen.

Bij letsel van de buigpees kunt u last hebben van:

• Een onvermogen om de vinger te buigen in het PIP-gewricht of het DIP gewricht.
• Pijn, zwelling en warmte in de aangedane vinger.
• Een vinger die in rust in de strekstand blijft staan.

Uw klachtenpatroon bespreekt u met uw arts. Afhankelijk van de bevindingen uit het gesprek en het lichamelijk onderzoek kan soms aanvullend onderzoek nodig zijn (röntgenfoto/MRI).

Een buigpeesletsel moet het liefst binnen 72 uur geopereerd worden. Een wat langer bestaand buigpeesletsel kan ook nog goed hersteld worden, maar dit heeft met het oog op verlittekening en terugtrekken van de pees niet de voorkeur.

Er zijn verschillende mogelijkheden afhankelijk van het type letsel en de tijd die zit tussen het scheuren van de pees en het operatieve herstel van de pees in het ziekenhuis. 

• Hechten van de buigpees. Dit gebeurt met stevige hechtingen, waarbij de pees of pezen nog wel goed moet(en) kunnen glijden.
• Terugplaatsen van de pees op het bot met de hulp van een botanker. Dit is mogelijk als de pees doorsneden is net op het niveau waar de pees aan het bot vast zit.
  Als het buigpeesletsel al langere tijd bestaat (per patiënt verschillend, maar ongeveer vanaf 3-4 weken), is het mogelijk dat de pees en de peesschede zo verlittekend zijn dat een direct herstel niet meer mogelijk is. Er kan dan een buigpeesreconstructie plaatsvinden. 

Voor de operatie
Voor de operatie moet u rekening houden met onderstaande:

• Neem een begeleider mee naar het ziekenhuis om u na de operatie te helpen met het aankleden en/of vervoer naar huis.
• Draag geen sieraden of nagellak.
• Haal alvast pijnstilling in huis (paracetamol, zo nodig krijgt u een recept voor extra pijnstilling).
• Geef eventuele allergieën voor de ingreep door aan de arts.
• Stop in overleg met de arts een aantal dagen voor de operatie met bloedverdunnende medicatie. U kunt dit 1 dag na de operatie weer hervatten.

Operatie
Tijdens de operatie ligt u op de rug met uw arm opzij. De operatie gebeurt vaak in dagbehandeling onder verdoving van de gehele arm. Slechts zelden wordt gekozen voor volledige verdoving.

Primair hechten of terugplaatsing pees met de hulp van botankers.
Afhankelijk van het letsel wordt er een zigzagsnede gemaakt over de binnenzijde van de vinger en hand. De huid wordt opzij geklapt. De zenuwen en bloedvaten van de vingers worden opzij gehouden en de buigpezen komen in beeld.

• Als er een of meerdere de zenuwen kapot zijn (zenuwletsel) worden deze ook hersteld.
• Als er een gedeeltelijke doorsnijding van de pees is, dan kan de pees met een aantal hechtingen worden geopereerd. Bij een complete doorsnijding wordt de pees met stevige hechtingen hersteld. Het is belangrijk dat de pees een goede glijdende functie behoudt.
• Bij een pees-bot afscheuring wordt de pees aan het bot verankerd met behulp van een botanker.

• Na de operatie wordt uw hand verbonden.
• U krijgt een gipsverband met de pols en de vingers in buigstand.
• Voor eventuele napijn kunt u paracetamol gebruiken, maximaal 4x per dag 1.000 mg.
• U mag niet zelf autorijden met een drukverband, u bent dan niet verzekerd.
• De hechtingen worden na ongeveer 10 dagen door de verpleegkundige verwijderd.

Hersteltraject

• De spalk mag niet nat worden. Tijdens het douchen adviseren wij u een plastic zak om de hand te doen.
• Na een paar dagen begint u, onder begeleiding van het handenteam, met oefentherapie waarvoor een speciale spalk gemaakt wordt (dynamische Kleinert Spalk).
  De vingertop is met de spalk verbonden door een elastiekje, waarbij het buigen van de vinger plaatsvindt door het elastiekje en het strekken van de vinger door u zelf wordt gedaan.
  Na 6 weken worden het elastiekje en de spalk vervangen door een veer aan een polsbandje. U kunt dan beginnen om de vinger zelf actief te buigen.
  Na 12 weken mag u de vinger weer normaal belasten.
• Het herstel en de revalidatie van een buigpeesletsel is er op gericht om
  • de herstelde buigpees de kans te geven te genezen zonder dat de pees opnieuw scheurt en
  • de herstelde buigpees te laten bewegen om verklevingen (en dus stijfheid) van het omliggende weefsel te voorkomen.
• De duur van de herstelfase na een operatie aan buigpeesletsel is verschillend en afhankelijk van uw wondgenezing en herstel.
• Soms komt het voor dat het litteken en het gebied rondom het litteken langere tijd (weken tot maanden) gevoelig is bij aanraken en druk zetten. Het litteken kan ook hard aanvoelen. Deze klachten zijn bijna altijd tijdelijk.
• Vanaf ongeveer 12 weken kunt u weer autorijden wanneer de spalk niet meer wordt gebruikt.  Autorijden met een spalk is niet verzekerd (uw verzekering kan u hier meer over vertellen).
• Na ongeveer 3 tot 4 maanden is sporten weer mogelijk. De afneembare spalk moet het eerste jaar tijdens het sporten gedragen worden. Tot 6 maanden na het ontstaan van het letsel raden wij aan om contact/vechtsporten en intensieve stressmomenten te vermijden.

Handenteam

Na een operatie aan buigpeesletsel is er nabehandeling nodig. De nabehandeling bestaat uit spalk- en oefentherapie. Deze nabehandeling wordt uitgevoerd door medewerkers van het handenteam. Meestal duurt de nabehandeling 3-4 maanden, waarbij u de eerste weken gemiddeld 1-2x per week behandeld wordt.

Mogelijke complicaties
Bij alle operaties bestaat een kleine kans dat complicaties zich voordoen. Voor de volledigheid noemen we de (zeer) zeldzame complicaties. Als u vragen heeft over de mogelijke complicaties, raden wij u aan om contact op te nemen met uw behandelend arts.

• Een wondinfectie, een nabloeding of een veranderd gevoel rondom het litteken. Neem bij roodheid, koorts of erge pijnklachten contact op met het ziekenhuis.
• Na een ongeluk of operatie van de hand kunnen er onbegrepen klachten ontstaan die niet direct te maken hebben met het ongeluk of de operatie. Deze klachten kunnen zijn roodheid, zwelling, een glanzende huid, stijfheid en pijn. Ook kan er een intolerantie ontstaan voor koud. Deze klachten komen slechts zeer zelden voor en zijn vaak tijdelijk.
• De operatie aan een buigpees heeft als complicatie verklevingen van de pees met stijvere vingergewrichten. Deze complicaties zijn te voorkomen en te behandelen met oefentherapie.
• Door een ontsteking, verkeerd gebruik, maar ook zonder duidelijke oorzaak kan de herstelde pees opnieuw knappen. Afhankelijk van de situatie wordt dan de verdere behandeling bepaald door uw arts.
• Een zeldzame complicatie is een verminderd gevoel in de vinger door beschadiging van een zenuw.