Liesbreuk

Een liesbreuk kan ontstaan door aangeboren factoren.

Maar ook een toename in gewicht, vaak en zwaar tillen, persen of veel hoesten, kunnen een liesbreuk veroorzaken.

Een liesbreuk veroorzaakt een zwelling in de lies.

Dit kan een pijnlijk, soms zeurend of branderig gevoel in de lies geven.

Een liesbreuk gaat niet vanzelf over en kan zelfs groter worden. Dit leidt tot meer klachten. Een enkele keer komt het voor dat een breuk bekneld raakt. Dit is erg pijnlijk en er is dan een spoedoperatie nodig. Het is raadzaam uw liesbreuk tijdig te laten behandelen. Bij de Chirurgie polikliniek kunt u terecht voor verder onderzoek. Ons chirurgisch team is zeer ervaren in het uitvoeren van een liesbreukoperatie.

Indien het vermoeden bestaat dat u een liesbreuk heeft, heeft u een afspraak bij de Chirurgie polikliniek voor verder onderzoek.

Wat gaat er op de dag van uw afspraak gebeuren?

Indien u nog niet in het bezit bent van uw persoonlijke elektronische patiëntenpas, maakt u deze bij binnenkomst in het ziekenhuis eerst aan bij de speciale zuilen.

Vervolgens meldt u zich aan de balie van de Chirurgie polikliniek. U ontvangt dan een informatiepakket met folders over de liesbreukoperatie, de opname en een lijst met vragen. Deze vragen moet u invullen voor de anesthesist. Vervolgens wordt u onderzocht en krijgt u tijdens het eindgesprek te horen wat er gevonden is. Indien nodig ontvangt u ook een behandelvoorstel. Aansluitend wordt u gezien door de anesthesist.

Welke onderzoeken worden er gedaan?

Er vindt een lichamelijk onderzoek plaats om vast te stellen of er sprake is van een liesbreuk. Aanvullend onderzoek is in het algemeen niet nodig. Indien er afwijkingen zijn gevonden, bespreekt de chirurg met u wat de vervolgbehandeling is.

Hoe moet u zich voorbereiden op deze onderzoeken?

• Medicijnen meenemen;
  Voor het invullen van de vragenlijsten is het belangrijk dat u alle medicijnen, die u gebruikt, meeneemt.

• Lijst maken met overzicht van ziekten en allergieën;
  Het is belangrijk dat u een lijst meeneemt met daarop of u ergens allergisch voor bent, welke ziekten u heeft gehad, of u geopereerd bent en of er bepaalde ziekten in uw familie voorkomen. Vraag dit indien nodig na bij uw huisarts.

• Overzicht maken van medisch specialisten/ziekenhuizen bij wie u eerder in behandeling bent geweest.

Tijdens het eerste bezoek in het ziekenhuis wordt aan de hand van een lichamelijk onderzoek vastgesteld of er sprake is van een liesbreuk. Aanvullend onderzoek is in het algemeen niet nodig. Wanneer er inderdaad sprake is van een liesbreuk, zal de arts in het algemeen een operatie adviseren.

Dagopname liesbreuk: in één dag uit en thuis!

Een operatie is natuurlijk nooit prettig, maar een bijkomend voordeel van een liesbreukoperatie is de korte opnameduur. Veelal wordt de operatie uitgevoerd tijdens een dagbehandeling. Uw liesbreuk is daarmee snel verholpen.

De operatie: korte herstelperiode

Er zijn verschillende technieken om liesbreuken te herstellen. Tegenwoordig worden liesbreukoperaties veelal laparoscopisch (kijkoperatie) gedaan, in plaats van zoals voorheen met een "open operatie". Onze specialisten hebben in de afgelopen jaren veel ervaring opgedaan met het uitvoeren van liesbreukoperaties in het algemeen en laparoscopische operaties in het bijzonder.

Voordelen liesbreukoperatie via laparoscopie

• U heeft minder pijn door het ontbreken van een grote wond. Een bijkomend voordeel hiervan is dat er een geringere hoeveelheid narcose en pijnmedicatie nodig is.
• Korte opnameduur. Het is niet ongebruikelijk dat u op dezelfde dag van de ingreep ontslagen wordt.
• Korte herstelperiode, doorgaans 2 à 3 weken.
• Beter cosmetisch resultaat ten aanzien van littekenvorming: kleinere littekens.

Hoe een laparoscopische liesbreukoperatie precies verloopt kunt u lezen in een aparte folder die het Maasstad Ziekenhuis hierover uitgeeft.

U hoeft niet terug te komen op de polikliniek voor controle, tenzij anders met u is afgesproken. Binnen vier tot zes weken na ontslag neemt een medewerker van de polikliniek telefonisch contact met u op om te horen hoe het met u gaat.

Mocht u voor deze tijd vragen hebben, dan kunt u contact opnemen met de polikliniek Chirurgie.

Leefregels voor herstel

• Luister naar uw eigen lichaam.
• Na minimaal 24 uur verwijdert u de pleister en mag u weer douchen. Als de wond nog een minimale hoeveelheid bloederig vocht uitscheidt, kun u deze zelf met een droog gaasje of pleister verbinden.
• De hechtingen zijn oplosbaar. Lusjes aan weerzijden van de wond zijn normaal; als er een af valt is dat niet erg.
• U mag niet baden en/of zwemmen tot u de medewerker van de polikliniek telefonisch heeft gesproken (dit moment is vier tot zes weken na ontslag).
• Korte tijd na de operatie is het raadzaam het wondgebied te ondersteunen met uw hand, met name bij drukverhoging (hoesten, persen).
• U mag gewoon eten en drinken. Zorg voor vezelrijke voeding en drink voldoende; dit om uw ontlasting zacht te houden want u moet zo min mogelijk persen.
• Na ontslag kunt u nog enige tijd hinder ondervinden van het operatiegebied. Ook het hervatten van uw dagelijkse activiteiten en de mogelijkheid om wat te tillen zullen daarvan afhankelijk zijn. Verricht de eerste week geen zware lichamelijke inspanningen.
• U kunt het beste regelmatig bewegen en lopen.

Klachten na behandeling

Na de behandeling kunnen de volgende klachten optreden:

• Na de operatie zal het operatiegebied pijnlijk zijn. In principe is een gewone pijnstiller voldoende krachtig, zo niet kan u best uw arts of chirurg raadplegen. Afhankelijk van de operatietechniek, de grootte van de ingreep en individuele factoren zal u na ontslag nog enige tijd hinder kunnen ondervinden van het operatiegebied. Pijn die voor de operatie aanwezig was, is meestal na de operatie erger. Dit is normaal, en wordt pas na een aantal dagen minder. De pijnsensatie bij het gaan staan of gaan liggen is normaal tot en met de derde week na de operatie. De spieren zijn ook geopereerd en het activeren van de spieren doet zeer. Advies is om deze pijn niet uit de weg te gaan. De spieren moeten worden geactiveerd om te genezen en op niveau te blijven. Ook het hervatten van uw dagelijkse activiteiten en de mogelijkheid om weer enigszins te kunnen tillen, zullen daarvan afhankelijk zijn. De chirurg zal u daarover adviseren.
• Pijn medicatie: U krijgt een recept Voltaren 50 mgr mee, waarvan maximaal drie keer per dag één tablet kan worden ingenomen gedurende vijf dagen (dus in totaal 15 stuks). Naast de Voltaren kunt u tot vier gram paracetamol gebruiken. Paracetamol is verkrijgbaar in eenheden van 500 mg of 1000 mg (1 gram). In de praktijk betekent dit dat u bijvoorbeeld driemaal daags één gram paracetamol innneemt of driemaal daags 500 mg en stopt op de dag dat u de vier gram heeft bereikt. De eerste twee dagen wordt er standaard driemaal daags één tablet Voltaren geslikt, daarna afhankelijk van de pijn. Voltaren heeft namelijk naast een pijnstillend ook een ontstekingsremmend effect.
• Blauwe verkleuring in het wondgebied kan voorkomen, die kan uitzakken, is niet verontrustend en verdwijnt spontaan.
• Ontwikkeling van een seroom (= ophoping van wondvocht in de holte achtergelaten door de liesbreuk). Dit lijkt op een recidief (nieuwe breuk), maar verdwijnt spontaan is eveneens niet verontrustend.
• Het kan voorkomen dat na verloop van tijd bij een klein aantal van de geopereerde patiënten op dezelfde plaats opnieuw een breuk ontstaat (een recidief breuk).
• Omdat in het operatiegebied enkele zenuwen lopen - bij de man ook nog de zaadstreng - is een beschadiging van deze structuren denkbaar. Deze complicaties treden gelukkig zelden op. De consequentie van schade aan een zenuw kan zijn gevoelloosheid of soms juist een blijvende pijnklacht rond het operatiegebied.

Spoedklachten

Indien onderstaande klachten optreden, is het noodzakelijk deze direct te melden bij de SEH van het Maasstadziekenhuis, 24 uur per dag bereikbaar en 7 dagen per week via  (010) 291 27 50

• Koorts hoger dan 38,5°C
• Nabloeding van de wond
• Pus uit de wond
• Toenemende pijnklachten (ondanks de pijnstillers)
• Flinke zwelling van de wond met roodheid in wondgebied
• Blaasretentie; soms kan het urineren moeilijk verlopen en een catheter kan dan noodzakelijk zijn om de blaas te ledigen.
• Het optreden bij de man van een orchitis (een ontsteking van de teelbal). Dit komt zelden voor en moet medicamenteus behandeld worden. Verschijnselen: Bloed in het ejaculaat. bloed in de urine, hevige pijn en zichtbare zwelling van (een van de) testikels en lymfeknopen aan de ontstoken zijde.
• Het optreden van een chronische neuralgia (blijvende zenuwpijn)
• Reguliere operatiecomplecaties als nabloeding, wondinfectie, trombose of longontsteking. Meldt u zich tevens bij de SEH als u na de operatie last heeft van nabloeden, een geïnfecteerde/rood uitziende wond, benauwdheidsklachten of gespannen dikke pijnlijke kuiten.