Patiëntervaringen Robotchirurgie

Als voormalig verpleegkundige is de zorg mevrouw van der Heijden niet vreemd. Op het moment dat bij haar de diagnose baarmoederverzakking werd gesteld, startte ze dan ook direct een kritische zoektocht naar een passende behandeling. 

‘Ik had geen zin in een grote operatie, wilde vooral niet teveel gedoe. Geen grote buikwond en geen vaginale operatie waren voor mij belangrijke voorwaarden. Vlakbij huis vond ik geen oplossing, via Google kwam ik terecht op de website van het Maasstad Ziekenhuis en ik wist meteen dat de behandeling met behulp van de da Vinci Robot voor mij geschikt zou zijn. Een kort herstel, kleine littekens en een arts met ervaring in robotoperaties gaven voor mij de doorslag.’ 

Tien jaar geleden had mevrouw van der Heijden al beginnende klachten, maar op dat moment adviseerde de huisarts haar oefeningen onder begeleiding van een fysiotherapeut. Dit ging goed tot ca. één jaar geleden. Rugklachten, vermoeidheid en een zwaar gevoel in de buik overvielen haar. ‘Na het invullen van de online vragenlijst werd ik binnen 14 dagen gebeld door de polikliniek die mij uitnodigde voor de eerste afspraak. Het gesprek met gynaecoloog Martens was heel prettig. Ze maakte een betrouwbare, zelfverzekerde indruk, nam uitgebreid de tijd en schetste voor mij op een papiertje hoe de operatie wordt uitgevoerd. 
Na deze afspraak keek ik naar mijn man en die wist meteen dat ik mijn beslissing genomen had. Gynaecoloog Martens zou mij gaan opereren met de da Vinci Robot om mijn baarmoederverzakking te verhelpen. Zij liet mij wel weten dat ze alsnog een open buikoperatie zou uitvoeren, mochten er tijdens de operatie meer aandoeningen worden geconstateerd. Gelukkig was dit niet nodig. Naast de verzakking werd er niets gevonden.’

Weer snel op de been
Mevrouw van der Heijden steekt haar enthousiasme voor de robotoperatie niet onder stoelen of banken. Baarmoederverzakkingen komen bij zes op de 1.000 vrouwen voor maar er heerst een taboe op, veelal veroorzaakt door schaamte. ‘Niet nodig’, vindt mevrouw van der Heijden. ‘Er is een goede behandeling voor en ik deel daarom graag mijn verhaal met anderen om hen te laten weten dat de robotoperatie voor mij positief heeft uitgepakt. Na twee dagen stond ik alweer naast mijn bed. Natuurlijk was ik een beetje misselijk en slap van de operatie maar ik voelde me al heel snel weer heel goed. De operatie was alles wat ik ervan verwacht had. En ook de zorg erom heen was prima. Ondanks dat de verpleging druk was, namen zij uitgebreid de tijd voor mij en daar hecht ik veel waarde aan.’ 

Kleine littekens
Tot slot adviseert mevrouw van der Heijden om na de operatie goed naar het lichaam te luisteren. ‘Neem rust indien het lichaam dit vraagt. Daardoor was ik weer snel op de been.’ Werkzaam als vrijwilliger in een hospice, zorgt mevrouw van der Heijden met veel liefde voor terminale patiënten. ‘Zeer dankbaar werk, waar ik veel energie uit haal. Na zes weken was ik alweer helemaal terug en ik voel me tot op de dag van vandaag uitstekend. De littekens zijn na een jaar nagenoeg verdwenen en de laatste controle bij dokter Martens was ook in orde,’ besluit een gelukkige mevrouw van der Heijden.

Als rasechte, gezonde Barendrechtse kreeg mevrouw Visser op haar 64e voor het eerst te maken met een serieuze lichamelijke klacht, namelijk een baarmoederverzakking. ‘In eerste instantie had ik geen idee dat het om een verzakking ging. Wel moest ik vaak plassen, had ook moeite met uitplassen en voelde tijdens fietsen of zitten iets in mijn vagina wat er niet hoort. Uiteindelijk gaf mijn huisarts aan dat het een baarmoederverzakking betrof. Het Maasstad Ziekenhuis is bij mij om de hoek dus al snel zat ik op de polikliniek bij gynaecoloog Martens.’ 

‘Van een operatie met de robot had ik eigenlijk nooit gehoord,’ vertelt mevrouw Visser. ‘Gynaecoloog Martens legde mij zeer uitgebreid uit welke behandelmogelijkheden voor mij geschikt waren en gaf voorlichtingsboekjes mee. Ik had de keuze tussen een baarmoederverwijdering of geopereerd worden aan de baarmoederverzakking. Een volledige baarmoederverwijdering had niet mijn voorkeur, vandaar de keuze voor het behandelen van de verzakking met behulp van de da Vinci Robot.’ 
Bij deze operatie wordt met behulp van de robot de baarmoeder weer omhoog getrokken en wordt er gebruik gemaakt van een matje dat de baarmoeder zal blijven ondersteunen. De onderkant van het matje wordt vastgehecht aan de voor- en achterkant van de vagina en de bovenkant aan het bindweefsel rondom het stuitje. 

Honderd procent meegevallen

‘Ik zag als een berg op tegen de operatie, voor mij was het de eerste keer in mijn leven dat ik een echte operatie zou moeten ondergaan. Maar het is me honderd procent meegevallen. Zo’n 25 jaar geleden heb ik namelijk ooit onder narcose mijn oogleden laten liften en ben destijds behoorlijk ziek geweest van de narcose. De schrik zat er nog aardig in, maar gelukkig kreeg ik voor de robotoperatie van de anesthesioloog in het Maasstad Ziekenhuis medicijnen tegen de misselijkheid en ook een tabletje om rustig de operatie in te gaan.’ 

‘Tot zes weken na de operatie mocht ik helemaal niets doen en dat was best even wennen’, vervolgt mevrouw Visser. ‘Ik sta midden in het leven, onderneem veel en voelde me al snel weer fit. Daardoor was ik geneigd snel weer veel te doen. Bijvoorbeeld een boodschappentas die ik te zwaar laadde, waardoor ik deze ineens bijna niet meer kon tillen. Tja, dan word je wel weer even door je lichaam terug gefloten. Maar ik had geen pijn, hoogstens wat druk onderin en aan de zijkant van de buik. Gelukkig had ik fijne hulp van familie en vrienden, zodat verdere huishoudelijke taken me tijdelijk bespaard bleven.’ Inmiddels is mevrouw Visser weer helemaal hersteld en blij dat de operatie achter de rug is.

Mevrouw Bijvoets is een van de patiënten die in maart 2013 een baarmoederverzakking lieten verhelpen met behulp van de da Vinci robot. Ruim zes jaar eerder werd zij ook geopereerd aan een verzakking, deze werd uitgevoerd via een klassieke vaginale ingreep.  “Dag en nacht verschil”, zo begint zij haar verhaal. “Het resultaat is duidelijk in het voordeel van de da Vinci robot”, vertelt zij verder.

“Na mijn eerste operatie kreeg ik in 2010 opnieuw klachten. Ik had veel pijn en daardoor werd ik in alles belemmerd bij het uitvoeren van mijn dagelijkse bezigheden. Altijd spanning als ik met het openbaar vervoer ging of ik wel op tijd het toilet zou halen en als ik ging zitten, dan had ik veel pijn.” Urineverlies was een dagelijks ongemak voor mevrouw Bijvoets. “Ik bleef te lang doorlopen met de teruggekomen verzakking. Uiteindelijk ging het echt niet meer, mijn man en kinderen drongen aan op een nieuwe operatie. Gynaecoloog Aktas adviseerde mij een operatie met behulp van de da Vinci robot. Eerlijk gezegd vond ik dat nogal spannend klinken. Maar tegelijkertijd was ik ook onder de indruk van deze nieuwe technologie. De dokter legde mij geduldig uit dat de robot zelf niets doet maar dat hijzelf degene is die het apparaat bestuurt. Ik had direct vertrouwen in dokter Aktas, ik voelde mij veilig bij hem en vertrouwde op zijn deskundigheid. Blijkt ook dat hij zo ervaren is met robotoperaties dat hij zelfs andere artsen opleidt, een geruststellende gedachte”, aldus mevrouw Bijvoets.

“Voor de operatie had ik gezonde spanning maar deze verminderde omdat ik gewoon opgelucht was dat mijn klachten na de operatie verleden tijd zouden zijn. Mijn man was zenuwachtiger dan ik”, lacht ze. “Na de operatie had ik enkel een paar kleine littekens die snel zijn genezen. Natuurlijk had ik pijn. Het is een operatie, van buiten zie je niets maar van binnen is er heel wat gebeurd. Met behulp van de robot wordt de baarmoeder weer omhoog getrokken en wordt er gebruik gemaakt van een matje dat de baarmoeder zal blijven ondersteunen”, vertelt mevrouw Bijvoets. “Het matje wordt vastgehecht aan de baarmoeder, voor- en achterkant van de vagina en de bovenkant aan het bindweefsel rondom het stuitje. De mat voor een baarmoederverzakking wordt niet vaginaal geplaatst, maar met behulp van de da Vinci robot via de buik. Uit literatuur blijkt dat dit minder kans op complicaties heeft”, legt gynaecoloog Aktas verder uit.

Na vier dagen mocht ik weer naar huis, fijn om weer thuis te zijn. Ook al waren de verpleegkundigen erg lief voor me en ontbrak het me aan niets in het Maasstad Ziekenhuis.
Het is belangrijk om na de operatie rust te nemen voor jezelf. Laat je goed vertroetelen door je familie en vrienden”, benadrukt mevrouw Bijvoets.

“Na ruim zeven weken pakte ik de draad van mijn leven als cateringmedewerkster weer op. Fijn om weer terug te zijn bij mijn collega’s.  En helemaal prettig dat ik geen urine meer verlies. Gewoon dat normale gevoel van ‘vrouw zijn’ heb ik weer helemaal terug. Ik voel me beter dan ooit”, besluit ze tevreden. 

Praktisch om de hoek van het Maasstad Ziekenhuis woont de heer Bakker samen met zijn vrouw. Een gepensioneerde ondernemer, levensgenieter en bovenal natuurliefhebber. Ruim een jaar geleden kreeg hij van zijn huisarts een verwijsbrief voor de uroloog. ‘Het begon allemaal met donkerbruine urine’, aldus de heer Bakker. ‘Op dat moment had ik geen flauw idee van de ernst van de situatie. Ik had dan ook weinig haast om naar het ziekenhuis te gaan totdat ik bloed plaste en stukjes weefsel in mijn urine zag. Vervolgens maakte ik direct een afspraak bij de polikliniek urologie van het Maasstad Ziekenhuis.’

‘Uit de onderzoeken waaronder een CT–scan, bleek dat ik blaaspoliepen had, waaraan ik al vrij snel werd geopereerd. Mijn vrouw en ik hadden toen werkelijk geen idee dat het wel eens om blaaskanker zou kunnen gaan. De diagnose van de dokter dat het daadwerkelijk blaaskanker betrof, sloeg in als een bom. Ik had totaal niet aan kanker gedacht. Op dat moment waren mijn gezin en ik behoorlijk ondersteboven van dit nieuws.’ En nog steeds schieten de tranen in de ogen van mevrouw Bakker als zij terug denkt aan het moment waarop haar man dit nieuws kreeg. Het bleek te gaan om een blaastumor die in eerste instantie door middel van chemotherapie werd verkleind. Gelukkig volgde na verloop van tijd het nieuws dat de kanker niet was uitgezaaid. ‘Nou, toen hebben we toch wel even staan juichen van blijdschap, wat een opluchting’, aldus de heer Bakker. ‘De chemotherapie is me naar omstandigheden meegevallen. Ik had uitsluitend last van een beetje diarree en ook qua misselijkheid viel het mee, de voorgeschreven pilletjes heb ik niet hoeven innemen. Tja, mijn haren vielen een beetje uit maar ik was toch al bijna kaal’, lacht de heer Bakker. ‘De verpleegkundigen op de oncologie afdeling waren werkelijk fantastisch. Wat een lieverds. Met geruststellende verhalen loodsten ze me keer op keer de chemo door.’ Na een periode van drie maanden chemotherapie werd de heer Bakker geopereerd.

Unieke operatie met de robot
‘Van de da Vinci robot had ik nog niet eerder gehoord, deze nieuwe technologie is echt geweldig’, waarop de heer Bakker trots zijn kleine littekens laat zien. ‘En dat is nog maar vier weken geleden he, geeft hij aan. ‘Ik weet zeker dat je daar over een tijdje helemaal niets meer van ziet’. De heer Bakker heeft een betrekkelijk zware operatie van vijf uur ondergaan. Dokter Klaver, uroloog in het Maasstad Ziekenhuis en een van de meest ervaren urologen op het gebied van robotchirurgie in Nederland, beaamt dit. ‘Met behulp van de da Vinci robot kan de hele ingreep ‘in de buik’ worden uitgevoerd, zonder het maken van een grote snee in de buik met alle risico’s van dien’, aldus Klaver. ‘Gelukkig had ik een eenpersoonskamer op de verpleegafdeling zodat ik na de operatie in alle rust kon bijkomen’, zegt de heer Bakker. ‘Na twee dagen ging ik alweer zelf douchen en pijn na de operatie heb ik ook nauwelijks ervaren’. ‘Net uit de OK en hij lag alweer voetbal te kijken,’ lacht mevrouw Bakker. Na een dikke week was de heer Bakker weer thuis.

Stoma
De heer Bakker is ondertussen al helemaal gewend aan zijn stoma. Gezien de ligging van de tumor werd bij hem gekozen voor het aanleggen van een stoma i.p.v. een ‘vervangblaas’ (stukje dunne darm wordt dan opnieuw aan de plasbuis vastgenaaid), dit laatste brengt ook meer risico’s met zich mee na de operatie. Door verwijdering van de blaas is er op zijn rechter onderbuik een opening gecreëerd die ervoor zorgt dat de urine het lichaam kan verlaten. ‘De stomaverpleegkundige heeft me uitgebreid geïnformeerd over de verschillende stomamogelijkheden en het gebruik. En ik ben tevreden met deze stoma die vrijwel niet in de weg zit’, aldus de heer Bakker.

Spoedig herstel
De levenslustige en enorme positieve levenshouding van de heer Bakker, heeft zeker bijgedragen aan een voorspoedig lichamelijk herstel. Zijn enthousiasme over het verplegend personeel in het Maasstad Ziekenhuis blijkt wederzijds, ook de verpleegkundigen dragen de heer Bakker op handen. Wie goed doet, goed ontmoet, benadrukt de heer Bakker. Samen met zijn vrouw kijkt hij weer met vertrouwen naar de toekomst.‘Het was vooral geestelijk een zware tijd, het lichamelijke herstel is echter boven verwachting goed gegaan. Fijn dat ik dichtbij huis de behandeling heb gekregen met behulp van de da Vinci robot, één van de laatste technieken en door één van de meest ervaren urologen van Nederland op dit gebied.’ En nog een opmerking ‘Geniet van ’t leven, het is later dan gij denkt’, aldus een vastberaden heer Bakker.

"2015 begon spannend, kan ik wel zeggen. In februari ontdekte ik namelijk dat mijn urine roestbruin van kleur was. Ik ben direct op internet gaan zoeken naar informatie en dacht in eerste instantie dat het wellicht een ontsteking van mijn urineleiders zou zijn. Een bezoek aan mijn huisarts, gaf duidelijkheid. Hij kon geen bacteriële infectie vinden in mijn urine, echter wel bloed. Hij stuurde me direct door naar de uroloog in het Spijkenisse Medisch Centrum. Na een aantal onderzoeken werd het duidelijk. Er zat een flinke poliep in mijn blaas. Dat was flink schrikken, gelukkig kon ik binnen een week al worden geopereerd door uroloog Engel van het Maasstad Ziekenhuis in het Spijkenisse Medisch Centrum. Helaas kon de poliep niet voor 100% worden weggenomen, die bleek op een daarvoor ongunstige plek, diep in de blaaswand te zitten, waardoor een groot risico op uitzaaiingen bestaat als de blaas zou blijven zitten.

Slechts 5 kleine wondjes dankzij robotchirurgie

"Uit onderzoek bleek een aantal dagen later dat de poliep kwaadaardig was. Op de daarop volgende CT scan waren gelukkig geen uitzaaiingen te zien, echter mijn blaas moest wel verwijderd worden. Ik kan je zeggen dat ik zowel behoorlijk geschokt was van de toestand van mijn blaas als opgelucht omdat er geen uitzaaiingen waren. Gelukkig werd ik weer snel geholpen. De operatie met behulp van robotchirurgie door uroloog Klaver werd al in de eerste week van juni gepland. Alles verliep voorspoedig. Ik had slechts 5 kleine wondjes in mijn buik en had weinig pijn. Dokter Klaver, een van de meest ervaren urologen op het gebied van robotchirurgie in Nederland, beaamt dit. 'Met behulp van de da Vinci robot kan de hele ingreep 'in de buik' worden uitgevoerd, zonder het maken van een grote snee in de buik met alle risico's van dien." Jan vertelt verder: "Ik vond het fijn dat de medewerkers die ik trof in het Maasstad Ziekenhuis heel oprecht belangstellend en behulpzaam waren en zaken goed uitlegden. Dit gaf me een gevoel van vertrouwen en veiligheid in die onzekere periode."

Zes weken na de operatie weer actief

"Na mijn revalidatie in het Aafje Zorghotel, mocht ik weer naar huis. De paracetamol heb ik al snel laten staan. Het is nu zes weken geleden dat ik geopereerd ben en ik heb nergens last meer van. Ik tuinier graag en bij de fysiotherapeut ben ik begonnen met fietsen en lopen om mijn conditie te verbeteren en daar doe ik ook aangepaste oefeningen voor mijn buikspieren. En het belangrijkste, ik kreeg onlangs heel goed nieuws over het weefselonderzoek. Ik hoop de tweede helft van het jaar daarom weer echt te genieten en minder spannende verhalen te vertellen aan mijn familie en vrienden. De toekomst zie ik dan ook weer met vertrouwen tegemoet.", besluit Jan zijn verhaal.

Fanatiek sporten en gezonde voeding staan op het dagelijkse menu van de 34-jarige mevrouw Vos. “Ik was gedreven om mee te doen aan een fitnesswedstrijd en trainde daar hard voor. Ik voelde me echt fit, maar ik dacht dat een hernia de oorzaak was van dat nare gevoel in mijn onderlijf.  Maar niets bleek minder waar... In juli 2013 genoot ik met mijn gezin van een vakantie in Turkije totdat een niet te onderdrukken balgevoel in mijn buik constant mijn aandacht opeiste.  Het uitblijven van mijn menstruatie was voor mij de andere reden om na terugkeer van vakantie bij mijn huisarts langs te gaan. Die voelde direct iets in mijn buik. Een bezoek aan het ziekenhuis volgde.”

Voorkeur Maasstad Ziekenhuis

“Ik woon in Rotterdam-Noord, maar puur intuïtief koos ik voor het Maasstad Ziekenhuis in Rotterdam-Zuid. In het verleden was ik daar prettig geholpen door de kaakchirurg, dus ik zocht bekend terrein.
In eerste instantie werd een echo gemaakt maar al gauw werd aangegeven dat een CT-scan nodig was. Ik was zo blij dat alle onderzoeken op één dag konden gebeuren, niet onnodig wachten. Uroloog Collette vertelde me dat er een flinke tumor op mijn nier zat. Nog geen maand daarvoor was mijn oma overleden aan kanker, daar heb ik enorm veel pijn en verdriet van gehad en nu kreeg ik hetzelfde te horen. Ongelooflijk! Ondanks de diagnose kanker, voelde ik me kalm en ik had zoiets van: okay, wat gaan we eraan doen? Wat is de volgende stap? Die tumor moet eruit dat was duidelijk en wat mij betreft snel. Daarom was ik zo opgelucht toen ik hoorde dat ik al binnen 2 weken geopereerd kon worden. Gemiddelde wachttijden van 6 tot 8 weken zijn mij gelukkig bespaard gebleven.”

Meeste ervaring met robotchirurgie

“Uitvoerig uitleg over robotchirurgie volgde. Snel herstel, minder kans op complicaties en kleinere littekens. Ik ben iemand die alles wil weten en daarom heb ik online flink veel informatie gezocht en gelezen. Voor mij stond vast dat dokter Klaver, uroloog met de meeste ervaring op het gebied van robotchirurgie de beste specialist was om mij te helpen. Het apparaat doet zelf niets, belangrijk is de ervaring van de arts die met behulp van de robot de operatie uitvoert. Daarom had ik alle vertrouwen in dokter Klaver die al meer dan 1100 robotoperaties heeft uitgevoerd. Het was nog even spannend of een robotoperatie in mijn geval  mogelijk zou zijn. Nadat ik uit narcose kwam, was dit ook de eerste vraag die op mijn lippen brandde. Wat was ik gerustgesteld toen ik hoorde dat de tumor en enkele lymfeklieren met behulp van de robot waren weggehaald. Daardoor had ik maar een paar kleine sneetjes in de buik en mocht ik al na 3 dagen het ziekenhuis verlaten.”

Het gaat weer helemaal goed met mevrouw Vos, zij is helemaal ‘schoon’ verklaard en werkt hard aan haar herstel. “Ik heb erg veel zin om me weer vol op mijn fitnesswedstrijden te storten", lacht ze. “En gelukkig kan ik weer mijn vierjarige zoontje naar school brengen. Ik ben zo enorm opgelucht en blij. Dokter Klaver heeft mijn leven gered met behulp van de beste technologie. Ik was precies op de juiste plek voor hulp”, eindigt ze.

 
Extra opmerkingen van Mw. Vos voor lotgenoten:

• Het gaf me vertrouwen dat ik op de juiste plaats was voor mijn behandeling. Ik had 100% vertrouwen in dokter Klaver en zijn team. Dat was heel prettig en geruststellend. En nog steeds stelt het mij gerust dat ik bij hen onder controle sta.
• Vraag alles wat je wilt weten aan de specialisten. Ik vond het ontzettend fijn dat het medisch team al mijn vragen uitgebreid beantwoordde.
• Lees over het onderwerp maar onthoud dat elk verhaal anders is, iedereen heeft zijn eigen verhaal. Ik had nooit gedacht dat ik een niertumor zou hebben die veelal voorkomt bij mannen tussen de 50/60 jaar.
• Ik was al geïnteresseerd in gezond eten en leven en na mijn diagnose heb ik me daar nog meer in verdiept.
• Geniet van de tijd met vrienden, familie en geliefden.
• Ontspan en neem de tijd om te herstellen na de operatie.
• Als mensen willen helpen, accepteer het met open armen. Ik ben typisch erg onafhankelijk, maar ik besefte al snel dat ik moest ontspannen, herstellen en de hulp moest accepteren die ik kreeg.

Optimistisch, een karaktereigenschap die de heer van Baalen prima omschrijft. Een levensgenieter en daarbij ook een fanatiek boxer. “Na mijn pensioen was mijn conditie verslechterd en was ik wat kilo’s aangekomen. Daarom besloot ik actief te gaan sporten. Met de nodige kilo’s kwijt, voelde  ik me nog steeds 20, geen 67! Ik bruiste van energie en nam de eerste symptomen die wezen op prostaatkanker dan ook niet gelijk serieus.
In mijn sperma trof ik bloed aan en na enig speurwerk voor antwoorden op internet besloot ik nog even af te wachten voordat ik naar mijn huisarts ging.” Maar de klachten bleven aanhouden dus een bezoek aan de huisarts was nodig. “Een verwijzing naar de uroloog in het Maasstad Ziekenhuis was noodzakelijk, aangezien mijn PSA (Prostaat Specifiek Antigeen)  waarde met 15  toch te hoog was.”, vertelt de heer van Baalen.

“Uroloog Engel wilde een aantal onderzoeken doen, waaronder een MRI-scan. De uitslag volgde snel en ik bleek een agressieve vorm van prostaatkanker te hebben, maar vooralsnog op de scan geen  uitzaaiingen in de lymfeklieren. Starten met hormonale therapie in combinatie met radiotherapie was een optie maar ik wilde de prostaat eruit hebben. Van een operatie met de robot had ik nog nooit gehoord. Dokter Engel informeerde mij uitgebreid over deze operatietechniek en gaf aan dat dokter Klaver een zeer ervaren arts is met ruim 1000 robotoperaties voor de behandeling van prostaatkanker op zijn naam. Ik had geen enkele twijfel over de robotoperatie en had mede dankzij zijn grote ervaring met robotoperaties direct vertrouwen in de deskundigheid van deze arts. Ook is mijn levensmotto: ‘wees altijd positief’, want positieve gedachten bepalen je gemoedstoestand. De diagnose kanker bracht me daardoor ook niet van mijn stuk. Zielig doen helpt niet, ik kon hoog en laag springen maar de feiten spraken voor zich, bij mij was prostaatkanker geconstateerd. Bij mijn vrouw en kinderen zat de schrik er behoorlijk in, maar ik ben al die tijd heel positief gebleven en had vertrouwen in een goede afloop.”

“Lang hoefde ik niet te wachten, op 15 oktober 2013 was de dag van de operatie. Uroloog Klaver heeft met behulp van de da Vinci robot naast mijn prostaat ook mijn lymfeklieren weggehaald. Toen ik weer bijkwam uit narcose dacht ik ‘Oh en nu zal ik wel heel veel pijn krijgen’, maar niets van dat alles. Ik had slechts een paar kleine sneetjes en deze wondjes genazen snel. Het was een wonderbaarlijke operatie, al gauw wandelde ik op de gang en maakte weer als vanouds grappen met de verpleegkundigen die zeer zorgzaam waren. Na een paar dagen mocht ik al naar huis, een snel herstel is een van de voordelen van de robotoperatie.” “Thuis pakte ik de draad weer op en daar hoort boodschappen doen ook bij. Op dat moment realiseerde ik me dat ik mijn versnelling even een tandje lager moest zetten . Mijn lichaam kon nog geen zware inspanningen aan en had  tijd nodig om te herstellen.”

Verwijderen van de prostaat kan leiden tot incontinentie- en erectieproblemen. Dankzij robotchirurgie heeft de arts een beter zicht en kan op de millimeter nauwkeurig opereren waardoor de continentie en potentie vaker herstellen in vergelijking met prostaatoperaties die zonder de da Vinci robot worden uitgevoerd. “Ondanks dat ik een erg agressieve kankersoort had, waardoor de arts ook weefsel rond de prostaat heeft verwijderd tijdens de robotoperatie, heb ik gelukkig geen incontinentieproblemen overgehouden. Ook de uitslag was goed: de snijranden waren schoon en alle lymfeklieren vrij van tumor. Alleen door de lokale uitgebreidheid moet ik onder goede follow up blijven. Ik geniet nog steeds van elke dag en ben blij dat ik mijn kanker kwijt ben,  mijn urine goed kan ophouden en zo snel weer hersteld was,” besluit levensgenieter Van Baalen zijn verhaal.

“Mijn wereld stortte in toen ik de diagnose prostaatkanker te horen kreeg”, begint de heer Fortes zijn verhaal. “Het kwam als een schok, nog geen twee maanden eerder was mijn vader overleden aan onder meer de gevolgen van een maag-, darm- en een prostaataandoening. Dit zou ook mijn lot worden. Gelukkig was ik in veilige, vertrouwde handen bij de urologen van het Maasstad Ziekenhuis die mij een hoopvolle behandeling met behulp van de da Vinci robot adviseerden. Nu zes maanden later voel ik me beter dan ooit. Ik ben een vitale man van 56 jaar die volledig is hersteld met behulp van dokter Klaver en de robotchirurgie. Maar het was wel een zware periode nadat de diagnose werd gesteld,” vertelt hij verder. “Het begon allemaal met donker bloed plassen, verder had ik geen klachten. Bij toeval heeft de toenmalige bedrijfsarts een afwijking in mijn urine geconstateerd. Mijn huisarts vertrouwde het ook niet, mede gezien mijn leeftijd, en al snel zat ik op het spreekuur bij dr. den Ouden, uroloog in het Maasstad Ziekenhuis.”

“Een bioptenonderzoek volgde, aangezien mijn PSA waarde driemaal zo hoog was als gebruikelijk is voor mijn leeftijd. En de diagnose prostaatkanker volgde. Gezien mijn leeftijd en goede lichamelijke conditie, voorspelden de artsen een goed resultaat als ik zou kiezen voor een behandeling met behulp van de da Vinci Robot en zij hebben niets teveel gezegd. Ik startte met bekkenbodemtherapie ter voorbereiding op de operatie en drie weken later was ik al aan de beurt om geopereerd te worden. Na de operatie had ik nauwelijks pijn. Wel vond ik de katheter behoorlijk wennen, daardoor had ik het de eerste week na de operatie zwaar. Normaal gesproken ben ik altijd in beweging en druk met mijn werk als servicemonteur dus stil liggen in bed was moeilijk voor me. Na ongeveer drie maanden was ik nog niet continent en potent, toen heb ik wel even wat tranen gelaten. Dokter Klaver drukte me op het hart om geduld te hebben en hij heeft gelijk gehad. Zes maanden later  ben ik weer volledig potent en continent, wat een opluchting! Van begin tot het einde in mijn ziekteproces heb ik steun gehad van het Robot Expertisecentrum. Fijn, deze constante betrokkenheid van de artsen en verpleegkundigen.”

“Iedereen met prostaatkanker wil ik stimuleren om zijn ervaringsverhaal te delen met lotgenoten. Daaruit heb ik zoveel steun gehaald. Samen ervaringen delen en zaken zoals impotentie en incontinentie die moeilijk bespreekbaar zijn en als taboe worden ervaren, toch met elkaar te delen. Ik ben dankbaar dat ik dankzij de ervaren handen van dokter Klaver en de beschikbaarheid van de nieuwste technologie de ziekte heb overwonnen. Ik had niets te verliezen, alleen maar te winnen. En ik heb gewonnen”, besluit een gelukkige heer Fortes zijn verhaal.

Bij toeval werd in juli 2011 bij de heer Spoormaker prostaatkanker ontdekt. ‘Ja, dan schrik je, dat is duidelijk’, verhaalt de heer Spoormaker. ‘Door mijn deelname aan de ‘European randomized study for screening of the prostate section Rotterdam’, geïnitieerd door Erasmus MC, werd elke vier jaar mijn PSA waarde gecheckt. In juli 2011 had ik een te hoge PSA waarde van maar liefst 4. Ik weet dat moment nog goed, we waren net terug van vakantie, toen de brief van het Erasmus op de deurmat viel. Ik werd uitgenodigd voor een uitgebreider onderzoek.’ 

Van de zeven afgenomen biopsies waren er drie positief en mijn vraag aan de behandelend arts destijds was luid en duidelijk: ‘Wat moet er nu gebeuren?’ Waarop hij antwoordde, ‘eruit met dat ding’. Uiteraard heeft hij alle behandelingsmethoden met mijn vrouw en mij doorgenomen en na telefonisch contact met de huisarts werd me geadviseerd contact op te nemen met het Maasstad Ziekenhuis, aangezien ze daar de meeste ervaring hebben met het verwijderen van de prostaat door middel van een robotoperatie.

Efficiëntie op en top
‘De operatie stond begin december gepland maar ik werd verrast door een telefoontje van het ziekenhuis dat ik al half november kon worden geopereerd. ’s Ochtends om 7.00 uur moest ik me melden en ’s middags 14.00 uur werd ik geholpen. Dat wachten was wel eventjes vervelend.’ De operatie zelf heeft meneer Spoormaker goed doorstaan. ‘Ik was onder de indruk van de efficiëntie waarmee ik werd behandeld. Het was duidelijk dat de artsen en het verplegend personeel veel ervaring hebben met robotoperaties. Na de operatie had ik weinig pijn. Op een pijnschaal van 1 tot 10 heb ik continu op 1 gezeten. Voordeel van een operatie met de robot zijn de vier kleine sneetjes in de buik die snel genezen. Na twee dagen schuifelde ik dan ook al de hele gang over. En die is behoorlijk lang hoor, in het nieuwe ziekenhuis,’ lacht de heer Spoormaker. 

Vlot herstel
Het herstel verliep voorspoedig, alleen het uitplassen baarde de heer Spoormaker nog wat zorgen. ‘Ik was bang dat ik mijn blaas niet leeg zou krijgen en hield daarom een duidelijk overzicht bij van de hoeveelheid plas die ik kwijt raakte. Langzaam aan kreeg ik mijn vertrouwen weer terug. Ik mocht al eerder naar huis maar pas op het moment dat ik me zelf goed genoeg voelde om naar huis te gaan, verliet ik het ziekenhuis. De ruimte die ik hierin kreeg vanuit het verplegend personeel van het ziekenhuis heb ik erg gewaardeerd.’

Fysiotherapie en gezonde voeding
‘Na 50 jaar duikervaring heb ik mijn gevoel voor wat betreft een bedreigende of beangstigende situatie goed ontwikkeld. En prostaatkanker voelde ronduit bedreigend, het was een ziekte waar ik geen controle over had. Maar ik heb veel vertrouwen in de medische wereld in ons land en dankzij de nieuwste technieken, waaronder de robotchirurgie, was ik ervan overtuigd dat het goed ging komen. 

Begin december kreeg de heer Spoormaker goed nieuws. De snijranden rondom de verwijderde prostaat zijn ‘schoon’. ‘Op dit moment voel ik me weer een ‘jonge god’. Ik let goed op mijn voeding en ook de fysiotherapeut bij ons in de buurt heeft me enorm geholpen, dankzij eenvoudige, dagelijkse oefeningen heb ik mijn incontinentie praktisch overwonnen. Mijn behandeling is uitgevoerd met behulp van de laatste techniek door de meest ervaren chirurg van Nederland, dit brengt rust en ik geniet weer elke dag samen met mijn vrouw van het leven.’