22-06-2023

Het Monitoringscentrum, wat is dat en wie werken daar?

De gezondheid van patiënten op afstand in de gaten houden; dat doet het Maasstad Ziekenhuis inmiddels voor patiënten met astma, COPD, Corona, hoge bloeddruk, kanker, zwangerschapsdiabetes, hartfalen en patiënten die een nieuwe heup of knie hebben gekregen. Dat gebeurt nu een jaar vanuit het ‘Monitoringscentrum’. Maar wie zijn de verpleegkundigen die hier werken? En wat voor werk doen zij in het Monitoringcentrum? Daarover vertellen zij graag.


Bianca, Joke, Marja, Kim (teammanager) en Michelle werken in het Monitoringscentrum van het Maasstad Ziekenhuis.

Patiënten vinden het fijn dat we als een soort ‘paraplu’ boven hen hangen.

Thuismonitoring en het Monitoringscentrum

Via zogenaamde ‘thuismonitoringsapps’ geeft een patiënt informatie over zijn gezondheid door aan het ziekenhuis. Dit kan gewoon vanuit huis. In de app beantwoordt de patiënt bijvoorbeeld vragen en geeft hij aan of hij klachten heeft. Bijvoorbeeld als de patiënt pijn heeft of last van misselijkheid. Ook kan de patiënt gezondheidswaarden doorgeven, zoals de bloeddruk of lichaamstemperatuur. De informatie die de patiënt invult, komt binnen bij verpleegkundigen in het Monitoringscentrum van het Maasstad Ziekenhuis.

Laten de ingevulde gegevens geen afwijkingen zien? Dan is er verder geen actie nodig. Zijn er wel afwijkingen te zien of laat de patiënt weten dat de klachten erger worden? Dan neemt de verpleegkundige contact op om dit te bespreken en te kijken wat er nodig is. Niet alleen zorgverleners hebben zo meer inzicht in de ziekte en gezondheid van de patiënten, maar patiënten zelf ook. De app biedt hen namelijk een overzicht van het verloop van hun klachten en gezondheid. Daarnaast krijgen patiënten extra informatie in de app.

Op dit moment werken er 4 verpleegkundigen in het Monitoringscentrum van het Maasstad Ziekenhuis. We noemen hen ook wel ‘thuismonitoringsverpleegkundigen’. Dat zijn Bianca, Joke, Marja en Michelle. Zij werkten allemaal eerst jarenlang op andere afdelingen in het Maasstad Ziekenhuis.

Stap naar thuismonitoringsverpleegkundige

Bianca vertelt over haar eerste indruk van het werk als thuismonitoringsverpleegkundige, een jaar geleden: “In eerste instantie had ik geen idee wat dat precies inhield. De hele dag naar een computerscherm staren, dacht ik. Inmiddels weet ik wel beter, want wat een diverse en dynamische job is dit! Je leert je klinische ‘blik’ omzetten naar een klinisch ‘oor’ en werkt nauw samen met veel andere disciplines en specialismen."

Werken in het Monitoringscentrum is fysiek minder zwaar dan het werk op bijvoorbeeld een verpleegafdeling. Maar je bent en blijft natuurlijk een verpleegkundige. Zo vertelt Michelle: “Je kunt hetzelfde doel blijven nastreven en dat is de beste zorg voor elke patiënt realiseren." En Joke vult aan: “Ik kan hier volledig mijn ei in kwijt. Ik ervaar dat ik echt tijd heb voor de patiënt.”

Ik ben verpleegkundige, omdat ik wil zorgen met mijn hart. En dat kan ik hier in het Monitoringscentrum doen.

Opnames voorkomen

De thuismonitoringsverpleegkundigen starten hun werkdag samen op. Vervolgens bekijken ze welke gegevens er zijn binnengekomen via de thuismonitoringsapps. Marja vertelt: “We zien meldingen als patiënten de vragenlijst niet hebben ingevuld en als er een waarde of score is ingevuld die niet helemaal goed is. Bijvoorbeeld als iemand temperatuursverhoging of koorts heeft. Dan neem je contact op met de patiënt. Dat kan via de chat van BeterDichtbij of telefonisch als het om een meer dringende kwestie gaat of als je de patiënt liever wilt spreken. Als het nodig is, sein je de verpleegkundig specialist in of zet je de patiënt op een spreekuur. Zo probeer je te voorkomen dat mensen verslechteren en dat ze moeten worden opgenomen. Op deze manier kunnen we de mensen de juiste zorg op de juiste plek geven. Mensen die zorg in het ziekenhuis nodig hebben, kunnen die zorg op deze manier blijven krijgen.”

Op die efficiëntieslag vult Bianca aan: “Thuismonitoring biedt de patiënt meer zelfredzaamheid en de patiënt hoeft door de thuismonitoring ook minder vaak naar het ziekenhuis te komen. We geven hen zelf de regie en verantwoording.”

Patiënten zich gehoord laten voelen

Gegevens invullen in een app klinkt misschien afstandelijk, maar dat is het zeker niet altijd. Zo vertelt Joke: “Je laat weten dat die persoon gezien en gehoord wordt. Bij bijvoorbeeld COPD-patiënten, die zich onzeker kunnen voelen over hun ziekte, stuur ik ook een kort berichtje als we geen gekke dingen in de vragenlijst zagen. Zo geven we hen het gevoel van zekerheid dat hun gezondheid in de gaten wordt gehouden. Dit houdt voor patiënten ook de motivatie erin om de lijst in te vullen. Ook als we patiënten bellen na een afwijkende score wordt dat vaak gewaardeerd. Dan bedanken ze je bijvoorbeeld voor een tip die je geeft.”

Ook Marja merkt dat thuismonitoring vertrouwen wekt bij patiënten: “Patiënten vinden het fijn dat we als een soort ‘paraplu’ boven hen hangen.”

Efficiënt contact met andere zorgverleners in het ziekenhuis

De thuismonitoringsverpleegkundigen nemen zo nodig contact op met andere zorgverleners in het ziekenhuis. Zo legt Bianca uit: “We nemen bijvoorbeeld contact op met een arts of verpleegkundig specialist als we ons afvragen of er medicatie of ándere medicatie nodig is, of we laten de patiënten terugbellen wanneer wij iets niet zelf kunnen afhandelen.”

Een thuismonitoringsverpleegkundige kan bij een arts of verpleegkundig specialist meteen tot de kern komen, vertelt Joke: “Wij hebben de eerste vragenreeks aan de patiënt al getackeld en de situatie in kaart gebracht. De arts of verpleegkundig specialist krijgt van ons direct een kort en bondig plaatje voor zich. Wij krijgen dan ook direct een plan terug of ze nemen de patiënt dus over.”

Maar als er aan het einde vol trots klinkt: ‘Het is mij op mijn leeftijd toch maar mooi gelukt', dan ben ik ook blij.

Opmerkelijke momenten

Als zorgverlener wil je zorgen en echt iets voor de patiënt betekenen. Joke ervaart dat ze als thuismonitoringsverpleegkundige iets extra’s kan doen voor patiënten: “Ik nam een keer contact op met een patiënt, omdat ik wat dingen zag die mij opvielen in de metingen. Toen ik wat verder doorvroeg, kwamen er emoties los. Soms voelt dit voor een patiënt aan de telefoon veiliger. Je ziet de ander niet, dus je zit in een soort niemandsland waarin je veilig bent. Ik ben verpleegkundige, omdat ik wil zorgen met mijn hart. En dat kan ik hier in het Monitoringscentrum doen.”

Er doen zich ook situaties voor waar je als thuismonitoringsverpleegkundige een grote glimlach van op je gezicht krijgt. Zo vertelt Bianca: “Het kan een hele uitdaging zijn om iemand van 80 jaar via de telefoon te helpen om de app te installeren. Maar als er aan het einde vol trots klinkt: ‘Het is mij op mijn leeftijd toch maar mooi gelukt', dan ben ik ook blij.”

Samenwerking andere Santeon ziekenhuizen

Het Maasstad Ziekenhuis is 1 van de 7 Santeon ziekenhuizen. Deze ziekenhuizen werken aan een gezamenlijke aanpak om patiënten thuis te monitoren. Zo kunnen de ziekenhuizen elkaar helpen, van elkaar leren en daarmee zo goed mogelijke zorg bieden aan de patiënten.

 

Maasstad Ziekenhuis zet verschillende digitale middelen in. Hiermee bieden we patiënten de juiste zorg op de juiste plek en de juiste informatie op het juiste moment. Meer informatie vindt u op de pagina Uw zorg digitaal.